Listahópurinn IYFAC (Inspirational Young Female Artist Club) hefur síðustu mánuði rannsakað tímann sem hugtak og upplifun og samband manneskjunnar við sólina.
Við á norðurhveli jarðar búum við þær öfgar að sólin er ekki áreiðanleg klukka, hún færir okkur þó mjúklega inn í árstíðirnar með öfgakenndri birtu og myrkri. Ef við myndum smíða okkar eigin sólarklukku, hvernig liti hún út og hvað myndi hún mæla?
Tilvist okkar er samofin tímanum og að einhverju leyti er tímaskynjun innbyggð í vitund mannsins. Frá unga aldri er tímatal þjálfað og snemma gerð krafa um að læra á klukku en hversdagslegur veruleiki okkar er sambland af huglægri og hlutlægri tímaskynjun. Sólin er lykilþáttur í þessu samhengi. Staða sólar á himni segir okkur hvað tímanum líður og mjög algeng er að til séu vörður í hverju bæjarplássi sem nýtist okkur sem náttúruleg sólarklukka.
Í aðdraganda sýningarinnar kom hópurinn í rannsóknarferð til Seyðisfjarðar í júlí. Tilgangurinn var að upplifa og kortleggja aðstæður um hásumar sem nýtast svo til samanburðar við gerð verksins sem verður til sýnis yfir hávetur. Þegar sólin skein sem hæst á lofti grannskoðuðu listamennirnir himininn, tóku viðtöl, unnu að mælingum og köfuðu ofan í orðaforða. Úr varð sólargjörningur sem fór fram undir kvöldhimni þar sem var gerð tilraun til að búa til nokkurs konar mannlega sólarklukku. Þátttakendur voru leiddir í öfugan sólarhring um hluta bæjarins meðan sólarfánum voru dregnir að húni og ómstríð lúðrasveit spilaði víðsvegar undir leiðsögn tónlistarmannsins Benna Hemm Hemm.
Sýningin Hvít sól opnaði tæpu hálfu ári seinna við gjörólíkar aðstæður. Um þetta leyti er sólin of lágt á lofti til að skína á bæjarstæðið, sem gerir það illgerlegt að lesa í landið til að vita hvað klukkan slær. Hópurinn tók með sér varðveittar sólir frá hásumrinu inn í veturinn og notaði þær til smíða aðra sólarklukku. Öllu rýminu er umbreytt í stóra innsetningu þar sem sólarfánar í yfirstærð spila lykilhlutverk. Fánarnir hanga, hlið við hlið, úr loftinu og mynda einhvers konar sólargangveg fyrir áhorfendur. Samhliða má heyra hljóðmynd sem túlkar sólarhringinn, eftir tónskáldið Daníel Helgason. Með því að færast um rýmið býðst áhorfandanum að upplifa tímann með öðru móti en dagsdaglega. Hin raunverulega sól, lífgjafi jarðar, er ekki lengur lykilþáttur heldur tilbúnar sólir sem bjóða upp á líkamlegri skynjun tímans, á stað sem að þessi árstími býður ekki upp á.
Um listamennina
IYFAC þjónar sem sem vinnustofa og umræðuvettvangur um sköpun fyrir meðlimi hópsins. Þær sem taka þátt í þessari sýningu eru Halla Birgisdóttir, Ragnheiður Harpu Leifsdóttir, Ragnheiður Maísól Sturludóttir og Sigrún Hlín Sigurðardóttir. IYFAC hefur unnið að þremur sýningum á síðustu árum: Ástarsameindir í SÍM salnum við Hafnarstræti árið 2016, Ég sagði það áður en þú gast sagt það í Gallerí Gróttu sýninguna haustið 2017 og nýjasta sýningin hópsins Allra veðra von opnaði í Hafnarborg í lok ágúst 2018.
Ragnheiður Harpa Leifsdóttir er sviðshöfundur. Hún lauk BA-námi úr Listaháskóla Íslands árið 2011 og MA-námi úr Háskóla Íslands í ritlist. Hún hefur starfað á ýmsum sviðum innan leikhúss og myndlistar, samið, sett upp, tekið þátt í fjölda gjörninga, sýninga og unnið innsetningar bæði á Íslandi og erlendis. www.rahaharpa.com
Ragnheiður Maísól Sturludóttir er með BA gráðu í myndlist frá Listaháskóla Íslands og með bakgrunn í leiklist og ljósmyndun. Hún vinnur bæði sem listamaður og framleiðandi í listum og hefur tekið þátt í fjölda sýninga. Hún er einnig meðlimur í Sirkus Íslands og Reykjavík Kabarett. Verk hennar eru á mörkum myndlistar og sviðslistar og fjalla þau alla jafna um töfra hveradagsleikans og mannlega hegðun. www.behance.net/maisol
Sigrún Hlín Sigurðardóttir er myndlistarkona og hefur unnið með bæði textíl og texta í verkum sínum, meðal annars í innsetningum, leikhúsi og útvarpi. Hún lauk BA-prófi í myndlist frá Listaháskóla Íslands og í íslensku frá Háskóla Íslands og lagði þar að auki stund á nám í textílhönnun við Myndlistaskólann í Reykjavík. www.sigrunhlin.com
